خرس قهوه ای پارک ملی صیداو چرا تن به آب زد؟ | این حیوان آب نمیبیند وگرنه شناگر ماهری است
در ایران دو گونه خرس سیاه و قهوه ای زندگی میکنند. خرس های ایران نیز به مانند خویشاوندان خود در سایر نقاط دنیا شناگران قابلی هستند و اگر آب ببینند از هر فرصتی برای آبتنی استفاده میکنند.
همشهری آنلاین- زهرا رفیعی: محیطبانان پارک ملی صیدوا اخیرا بوسیله دوربین تلهای توانستهاند فیلمی از آبتنی خرس قهوهای ثبت کنند که به نظر میرسد در ابتدا برای آب خوردن سر از آبشخور دست ساز درآورده باشد ولی در آخر تنی هم به آب میزند. پارک ملی صیدوا یکی از پارکهای ملی ایران است که در استان سمنان واقع شده است.
پارک ملی صیدوا زیستگاه گونههای ارزشمند جانوری نظیر پلنگ، خرس قهوهای، آهو، کل و بز، قوچ و میش، انواع سگسانان و گربهسانان، خزندگان و پرندگان مناطق حاشیه جنوبی البرز است. این پارک به دلیل تنوع زیستی بالا و اهمیت حفاظتی، به عنوان یکی از شاخصترین محدودههای پایش حیات وحش در ایران شناخته میشود.
خرسها شناگران توانمندی هستند، اما مانند برخی از پستانداران آبزی برای مدت طولانی در زیر آب شنا نمیکنند. خرسها در شنا کردن روی سطح آب مهارت بیشتری دارند. هنگامی که خرسها شنا میکنند، معمولا سر خود را بالای آب نگه میدارند تا نفس بکشند ولی میتوانند نفس خود را برای مدت کوتاهی حبس کنند.
خرس عاشق آبتنی است
خرسهای قهوهای به دلایل مختلفی از آبتنی لذت میبرند. یکی از دلایل اصلی این است که آبتنی به آنها کمک میکند تا در روزهای گرم تابستان خنک شوند. همچنین، آبتنی فرصتی برای شکار ماهی و تأمین غذا فراهم میکند، که بخش مهمی از رژیم غذایی برخی از خرسهای قهوهای است، بهویژه آنهایی که در نزدیکی رودخانهها و دریاچهها زندگی میکنند. علاوه بر این، آبتنی میتواند به خرسها کمک کند تا کنه و ککهایی که ممکن است در خز آنها زندگی کنند را از بین ببرد. در نهایت، بازی در آب میتواند برای خرسهای جوان به عنوان بخشی از رشد و توسعهی مهارتهای اجتماعی و جسمانیشان مفید باشد.